معنی پرستیدنی مشرکان

بت

کفار

ابوسفیان

ابوجهل

ابوسفیان

سردسته مشرکان مکه

سر دسته مشرکان مکه

کفار ، مشرکان ،‌کافران ،‌بی دینان

پرستیدنی. [پ َ رَ دَ] (ص لیاقت) درخور پرستش. که پرستش را سزاوار است.

(صفت) که سزاوار پرستش است در خور پرستش.

نماز سزا سزاوار نیایش پرستیدنی

ملحدان، ملحدها، کافران، بی‌دینان، کفار، ایمان‌باختگان، بدکیشان، زندیقان، مشرکان،
(متضاد) مومنان

آنچه را مأموریت دارى، آشکارا بیان کن! و از مشرکان روى گردان (و به آنها اعتنا نکن) !

ابراهیم (به تنهایى) امّتى بود مطیع فرمان خدا؛ خالى از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛

کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند، جاودانه در آن مى‏مانند؛ آنها بدترین مخلوقاتند!

1347